Akşamları en keyifli zaman dilimiydi. Büyükler balkonlarda çaylarını içerken, çocuklar ve gençler kumsalda halka halinde oturur, çeşitli oyunlar oynardık. Maharetleri olanlar bunları sergilerdi. Yazlık yer olur da gitar çalmayan olur mu hiç? Hep bir ağızdan o devrin şarkılarını söylerdik. Şimdilerde filmlerde kullanılan eski şarkıları biz, o geçmiş zaman tünelinde ilk ağızdan dinleyen nesildik.
Sesi çok güzel olan bir kaç kişi de gitar eşliğinde şarkı söylerdi. O zamanlar yeni yeni ünlenen Nilüfer' in şarkılarını söylerdik hep bir ağızdan. Gecenin bitmesini istemezdim, zira sabah olunca yine telaş ve heyecanın yanı sıra, beni hep zorlayacak şeylerin başlayacağını biliyordum.
Tahmin edileceği üzere iddia ve enerji küpü Ali, yeni bir şeyle karşıma geçmekte gecikmedi.
Kıyıdan biraz uzakta duran sandalları göstererek, "Sen bu sandalların bir yanından dalıp, öteki yanından çıkabilir misin?" Amanın !! Sandal bana gemi kadar büyük göründü. Küçücük ciğerlerimi düşündüm, bu kadar kocaman bir nefes alabilir miydim?
Yapmakla yapmamak arasında gidip geliyordum. Ama içimdeki maceracı kız çıkıp, ne o pes mi ediyorsun? eğer bunu bu küçük çocuk yapabiliyorsa sen de yapabilirsin demektir, dedi ve aynı anda benim ağzımdan da "Çok kolay, tabii ki yaparım" cümlesi çıktı. Üstelik bu sefer önce ben dalacaktım. Derin derin nefesler almaya başladım ve bir anda suyun içinde kendimi aşağıya bıraktım. Kollarımla mümkün olduğunca suyu yararak büyük kulaçlar atıyordum ki, sandalın altından çabucak geçebileyim. Bu arada burnumdan kabarcıklar çıkıyordu arada. Orda geçen zaman o kadar uzun geldi ki, sandalın öteki tarafına geçmiş olduğuma şaşırdım. Nefesimi tam ayarlayamadığımdan biraz su yutmuştum, yüzeye çıkınca biraz öksürdüm. Ali ise; yine hayal kırıklığına uğramış halde bana bakıyordu. "Ne duruyorsun, hadi sıra sende" dedim.
(devam edecek)
|)__)
-”-”-
Spama düşen yorumlar denetimden geçerek yayınlanacaktır.
Bu inatlaşma nereye kadar gidecek merak ediyorum. 😀 Bir şey olmasın da kimseye. Çocuklar hemen gaza geliyor, benim de garip maceralarım vardı. En fazla yaptığım bahçe duvarlarına çıkıp yere atlamaktı. Bir gün de okulun kömürlüğünde hayalet olduğuna dair dedikodu çıktı. Ben de 2.sınıfta falanım, durun ben girip bakarım diyip karanlık kömürlüğe girip ön taraftaki oyuk yerden çıkmıştım. 😅
YanıtlaSilDuygu Emanet,
SilAh çocukken sınırlarımızı keşfetmek, kendimizi aşmak en önemli şeydi bence. O zamanların cesareti sonraları sönüp yok oldu.
Sen de inanılmazmışsın :)) Yazsana çocukluk anılarını.. okurum zevkle :)
Arada anılarımı yazıyorum ben de ama fazla değil. Aklıma bir şeyler gelirse yazabilirim. :)
SilHevesle okurum.. çocukluk anıları çok zengindir çünkü <3
Silİlk gençlik çağının o romantik öte yandan atılgan, cesur kişilik özellikleri anılarda öyle güzel vurgulanmış ki okurken bitmesin istedim. Ali'nin akıbetini de merak ettim doğrusu. Ne güzeldir o çağlar...
YanıtlaSilMakbule hocam, 70 li yıllar aynen yazdığınız gibiydi. İnsanlar bilgili, atılgan ve dağ gibi sevgiyi içlerinde taşırlardı. Teşekkür ederim yorumunuza. Ali ile biraz daha teşriki mesaimiz devam edecek :)
Sil2000 den sonra çıkan şarkıları ezberden say, söyle deseler söyleyebilir miyim bilmiyorum. Kaset dönemi çocuğuyum. Yani ne varsa eskilerde var diyenlerdenim.:) Ali artık vazgeçsin diye ıçimden dua ediyorum...
YanıtlaSilFilmgündemi, evet plak ve kasetler o dönemde revaçtaydı. Bir de arabalarda kullanılan kasete benzer, biraz daha kalın gövdeli şeyler vardı -bir ismi varsa bile hatırlamıyorum- :) O yılların şarkıları çaldığında ezberden söylersin şarkıları değil mi? :) Ali' de çetin cevize çattı, yavaş yavaş anlıyor :))
Silnilüfer, help türkey e karşı çıkanlardan, bilmeden konuştu biraz herhalde, öyle kumsalda genelde akdeniz akşamları nı çalarlar :) bu inatlaşma de hoş gidiyoor :)
YanıtlaSilDeeptone,
SilHerkes bir görüş belli ediyor ama linç etmek ve ayrıştırma hareketi kötü oldu bence.. hep böyle yapıyoruz :/
Bizim zamanımızda akdeniz akşamları yoktu canım :)
Çocukluk çok tatlı :)