Bipolar 5

Tüm bunlar olurken, sert sesle bağırıyordu Nazlı, "Kapa telefonu!" diye. Tam o esnada doktor odasından çıkmış ve Nazlı' nın, Öykü' ye sertçe yaptığı müdahaleleri görünce "acil La Pe' ye" demişti. Öykü, La Pe' de yattığı 10 gün boyunca çok kötü şeyler yaşadığını, "Başka her yer olur ama oraya bir daha girmek istemem, ordan nasıl aklım yerinde çıkmak için çaba sarfettiğimi bir ben biliyorum" dediğini hatırladığı için hemen atıldı ve "Orası olmaz" dedi. Doktor da "Balıklı Rum" deyip geri döndü. 

Aileye durumu tekrar bildirmek için kısa bir görüşme yaptı ve onlardan bir ambulansla bulundukları yere doğru yola çıkıldığını, 10 dk. içinde geleceklerini öğrenince biraz rahatladı.

Ancak o bu görüşmeleri yaparken, yine alıp başını giden Nazlı' ya yetişmeye çalıştı. Hastahane girişinde onu tekrar durdurdu ve koltuğa oturmaları için ikna etti. 

Onun beyninin sürekli çalıştığını bildiğinden, bunu durdurması ve bunun içinde sürekli kendisinin konuşması gerektiğini anladı.

Bekleme koltuklarından özellikle etrafı boş olanı seçti ve onu da yanına oturttu. Ellerini sıkıca tutarak aynı zamanda okşayarak, "Nazlıcım, birazdan ilacımızı eczaneden getirecekler, alacağız ve rahatlayacağız. Çok uykusuzuz, o yüzden saçmalayabiliriz ama geçecek. İlaçla beraber biraz uyuyunca herşey yoluna girecek. Ben Öykü' yüm, sen Nazlı' sın. Dün gece sabaha kadar sohbet ettik, konuştuklarımızı hatırlıyor musun? Sana masal anlattım, şarkı söyledik, kah ağladık, kah güldük. Ben Öykü' yüm, sen Nazlı' sın... bana bak, gözlerime bak, bende kal, burda anda kal, sen Nazlı' sın, ben Öykü' yüm......"

(devamı var)

{ಠ,ಠ}

|)__) 

-”-”-

not: gif buradan alıntıdır.