Reaya : (Arapça) 1. (isim) Bir hükümdarın yönetimi altındaki halk.
2. (isim) Osmanlı Devleti'nde Tanzimat'tan önce halkın vergi ve haraç veren, genellikle toprakla uğraşan gayrimüslim kısmı.
"Buradaki Türkler de tek tük reayayı görmemezliğe gelebiliyorlardı." - Abdülhak Şinasi Hisar
Kelimenin Kökeni :
Arapça raˁayāˀ "davar, sürü" sözcüğünden alıntıdır. Arapça sözcük Arapça rˁy kökünden gelen raˁiyat "güdülen hayvan, koyun veya davar" sözcüğünün çoğuludur.
{ಠ,ಠ}
|)__)
-”-”-
not: fotoğraf onedio.com' dan alıntılanmıştır.