arkası yarın 5

*******************************

Gün öyle dolu, öyle eğlenceli geçti ki, akşam nasıl oldu farketmediler. Luis, Mar' ı çok özel bir yere götüreceğini söyledi. Denizin hemen dibinde sahile geldiler. Güneş olanca güzelliğiyle karşılarında duruyordu. Mar, etrafa göz gezdirirken birden kendileri gibi bir sürü insanın sahile toplanmaya başladığını farketti. "Neler oluyor?" diye sordu. Luis gözleriyle sabırlı olmasını işaret etti gülümseyerek. Ve sahil şeridine oturup bacaklarını denize uzattılar. Herkes sessizce bir şölen izliyordu aynı noktaya bakarak. Dakikalar ilerledikçe güneş, ufukta denize yaklaşıyor, bir sürü insan ellerinde fotoğraf makinesi bu anı arka arkaya deklanşöre basarak ölümsüzleştiriyordu.

Sadece denizin sesi vardı, herkes büyük bir sessizlik içindeydi sözleşmiş gibi. Derken güneşin çeyreği denize battı, ardından yarısına kadar ve gittikçe turunculaşmaya başladı. Bu sahne, insanın gözlerinde renk şöleni yaratırken, kalbinde de sonsuzluk duygusu uyandırıyordu. Mar, hayatında ilk defa kendini bu kadar huzurlu hissetti. Yüzüne güneşin yaydığı ısı ve pembelik yayılmıştı. Gülümsüyordu. Luis' in kendisini seyrettiğinden habersiz, bu sahnenin büyüsüne kapılmıştı. Derken güneşin minicik bir sınırı kaldı denize batmasına ve ufuk iyice kızıllaştı. Ve nihayet tamamen battığında oradaki herkes coşku içinde alkışlamaya başladılar. Mar şaşırmış ama o da bu heyecana kaptırarak ellerini çırpıyordu.

Ortalık iyice sakinleştiğinde insanlar dağılmaya başladılar. Luis, Mar' ın kalkmasına yardım etmek için elini uzattı. Mar ayaktayken yine elini tutmaya devam etti. Mar çok heyecanlanmış ve bu heyecanı dağıtmak için Luis' e soru sormaya başlamıştı. "Biraz önce yaşadıklarımız her gün olan bir şey mi?" dedi. "Evet, insanlar güneşin doğuşu ve batışını izleyerek, bu eşsiz manzarayı bize hediye eden Tanrı' ya teşekkür ederler her gün. Bu ritüelin her gün seyircisi vardır mutlaka. Ancak eğer bu manzarayı kalben yakın hissettiğin biriyle izlersen, ikinci muhteşemliği yarattığı için Tanrı o kullarına ömürlerince mutluluk bahşedermiş" dedi.

Ve ellerini tuttuğu Mar' ın gözleri içine bakarak sustu. Mar kalbinin yine delice attığını hissetti ama bu defa mutluluk hissi yüzüne kırmızı bir renk vermeye başlamıştı. Ne diyeceğini bilemez bir şekilde sadece Luis' in elini biraz daha sıkıca tutarak, hislerini aktarmaya çalıştı.

Luis tebessümle sözlerine devam etti. "Mar, biliyorum ki çok erken. Ancak tecrübelerimve hislerim bana doğru insan olduğunu, hissettirdiklerinden dolayı söylüyor. Birlikte hiç vakit geçirmedik, sadece ailelerimizin çok eskide kalan ortak bir geçmişi var, ancak bu ortak geçmiş bize bile uzandı eliyle ve buluşturdu. Gerisi sadece ikimize kalıyor. Dün ve bugünü yaşadık sadece ama hissediyorum ki, yeni bir insan tanımış gibi değilsin sen de, benim gibi. Yanılıyor muyum?", "Hayır" dedi Mar, "Yanılmıyorsun. Kendimi çok rahat ve kendim gibi hissettim. O kadar doğru ifade ettin ki, bu cümlelerden başka ne söyleyebilirim bilemiyorum ama hislerim kalbimin derinliklerinden akıp, elimden eline geçiriyor hislerimi Luis" dedi. Luis alaca karanlıkta yavaşça eğildi Mar' a ve sıcaklığı hissetti dudaklarında. 

********************

Akşam eve döndüklerinde Bay ve Bayan Sanchez evde onları bekliyorlardı. Yüzlerinde mutluluğun aydınlığı olan iki yaşlı insan, sevgiyle kucakladılar Mar' ı. Yolculuktan ve yaşananlardan kısaca, gülerek bahsettiler. Ve hasta olan dayının durumunun kontrol altında olduğu ve iyiye gittiğini konuştular. Sonra restaurana doğru yola çıktılar.

Yemekte eskilerden bahsedildi, Mar' ın dedesi ile nasıl birbirleriyle haberleştiklerini, ufak tefek bazı paketler gönderdiklerini, o günlere dair duyguları gözlerinde yaşayarak anlattılar. 

Mar' a onun hakkında sorular sordular. O da yaşadıklarını, çocukluğunu, eğitimini, kardeşlerini, evlerini bir çırpıda anlattı. Luis gece boyunca Mar' ı yüzünce tebessümle izliyordu. Bayan Sanchez' in gözünden kaçmadı bu. Ve oğluyla göz göze geldiğinde bir şeyler söyleyeceğini anladı. 

Luis, kadehini eline aldı ve söze başladı. "Bugün Mar' la birlikte güneş batışı seramonisini izledik" deyince anne babası mutluluktan ve hayretten şaşkın ikisini izlemeye başladılar. 

"Ve onunla geçirdiğimiz iki gün boyunca ikimizde farkettik ki, doğru zaman ve yerdeyiz. Kalplerimiz huzurla buluştu. Birbirimiz için çok yeni olsak da, kalplerimiz çok eskiden tanışıyor gibi. Birlikte Mar' ın annesi babası gibi.." kendi anne babasına bakarak, "sizler gibi bir çift  olmayı istiyoruz. Bunu sizlerle paylaşmak istedik." deyince, Sanchez ailesi böyle bir habere hazırmış gibi sevinçle kalkıp ikisini de kucakladılar. 

**************

Bu sevinç tablosu, daha sonraki günlerde haber olarak Arjantin' de yaşayan Fernandez ailesine de ulaştı. İki aile uzun seneler sonra hiç kopmamış olan bağlarını, mutluluk ve sevgiyle daha da yakınlaştırmış oluyordu. 

Yıllar sonra bile, iki ülke arasında Mar ve Luis' in öyküsü, arada ne kadar kilometre olursa olsun, birbirini tanıyan iki kalbin günün birinde, bir gün batımında mutlaka birbirine koşacağı dillerden dillere anlatıldı durdu.

(bitti)

 

{ಠ,ಠ}

|)__) 

-”-”-

not: görsel Google'dan alıntıdır.