"Bu odada (sokakta, pencereden, yerde) gördüğüm herşeyin, bana ifade ettiği anlamı onlara ben verdim."
Yukardaki çalışma cümlesiyle güne başladım. Hepimiz doğduğumuzda sıfır bilgiye sahibiz. Günler, aylar, yıllar geçtikçe bir şeyler beynimizde ve kalbimizde şekillenir, anlam kazanır. Öğrendikçe gelişiriz, geliştiririz kendimizi.
Bazen öğrendiğimiz şeyler dışına çıkmak zor ama mümkündür. Biraz çalışma gerektirir. Çocukluğumuzdan beri öğrendiğimiz "şey" leri, anlamlarının dışına çıkartmak, onlara oradan bakmak, hatta onları "anlamsızlaştırmak" çok yerinde bir hareket olur.
Hani bazen bir kelimeyi söylerken aniden ona yabancılaşırız, -siz de olur mu bilmem ama bende çok olur- o kelimeyi tekrarladığımızda boşluktaymışız gibi hissederiz. Yakaladığımız bu duyguyu zaman zaman yaşamımızdaki herşeye uygulamak, bilinçsizce oluşturduğumuz ve bazen fazlaca yüklendiğimiz zihnimize boş bir alan yaratabilir. Bir araç bakımı gibi zihnimizi de arada bakıma sokmak gerektiğini düşünüyorum.
Bu pazarın müziğini de, Sertab' ın daha önce dinlemediğim bir şarkısına ayırdım. Siz dinlemiş miydiniz?
|)__)
-”-”-
Spama düşen yorumlar denetimden geçerek yayınlanacaktır.
zihnimizi nasıl bakıma sokarız momentos. Yıllardır üst üste öyle çok şeyle doldu ki. sesler, görüntüler, anılar, bilgiler. bir de halı altı var tabi zihinaltı orası da dipsiz kuyu.
YanıtlaSilHaklısın ama bak o konuda da şartlanmışlıklara sahibiz. Bu tarz yapılan çalışmalar var. Bazı cümlelerin zihindeki izdüşümlerini ortaya çıkarıyor. Nerelerde tetiklendiğini yakalayabiliyor insan. En azından ilgilenirsen bir kitap var. Bana bir çok açıdan iyi geldi. Hiç değilse yaşamımın bu döneminde birazcık da olsa kendimi çözümleyebiliyorum, yakalayabiliyorum. :)
SilKelimenin sürekli tekrarlanması anlamının kaybolmasına neden oluyor..
YanıtlaSilBunu yaşama uyarlarsak monoton hayat aynı şeyleri yapmak hayatın anlamını kaybediyor.
Arada değişim iyidir.
Evet tam da bundan bahsediyorum Sibel.. bazen anlamdan uzaklaşmak gerekiyor farketmek için. Teşekkürler.
SilBugün eski bir dostla sohbet ederken hayata farklı açılardan bakmaya dair Ölü Ozanlar Derneği adlı filmdeki meşhur sıranın üstüne çıkıp farklı açıdan dünyaya bakma sahnesi geldi aklımıza karşılıklı. Sanki bir yakınımmış gibi Robin Williams’dan ‘rahmetli’ diye bahsettim: )) koptuğumuz an oldu... Momentos, sürekli değişiyoruz, değiştiriyoruz, topluyoruz, eksiltiyoruz, sonra tekrar topluyoruz ne varsa evrende... Neden takılsın ki bu yürek tek bir eksende : ) Sevgiler…
YanıtlaSilAh ne güzel, şiir dizesi gibi olmuş son iki cümle :) Eline sağlık. Bu arada o filmdeki sıranın üstüne çıkma sahnesi hep hatırlanacak. Sevgiler,
SilEvet, vücutta en çok bakıma ihtiyaç duyulan organlardan biri de kesinlikle zihin. Belli aralıklarla toparlanması, yenilenmesi, gelişmesi lazım. Ayrıca bu şarkıyı da çok severim. 💕
YanıtlaSilFarkında olmaktan geçiyor bunun çaresi. Sevgili Berlin, ben bu şarkıyı duymamışım bir sertabsever olarak :/ Teşekkür ederim :) <3
SilBayiliyorum senin müzik secimlerine 🤗
YanıtlaSil🤗😍 teşekkür ederim, mutlu oldum Derya
Silebeeeet de mi amaaa insanlara da eşyalara daaaaa başka canlılaraaa biz anlam yüklüyoruz ve hepsisi anlamlı oluyo yiaaa :)
YanıtlaSilAynen sevgili deep 😊
Sil