Gidiyorum.. ⚰

Kapıdan uğradığı komşusunun suratından, bir şeye üzüldüğünü anladı. Bir cenazeleri olduğunu söylediğinde, birden sabah okunan selâyı hatırladı. "Başınız sağolsun, kimdi?" diye sorduğunda, köye ilk yerleşip, inşaat yaptırmaya başladığında onlara kum getiren Mehmet abi olduğunu öğrendi. Üstelik normal bir ölüm de değildi bu. Kendisini asmıştı !!...

Duyduğu bu kısacık cümle, tüm vücudunun önce buz kesmesine neden olurken, şaşkınlığı geçtikten sonra yavaş yavaş acıtan gerçeği bir yandan sindirmeye çalışırken, bir yandan da "nasıl? neden?" sorularını inanmazcasına haykırıyordu.

Ailesini tanımıştı, karısı, oğlu, kızı ve iki torunuyla ziyarete gelmişlerdi. İade-i ziyaret bile yapmıştı onlara. Köyde yaşayan  normal çiftçi bir aileydi gözlemlediği.

Köydeki insanlara sorulursa; Mehmet abinin kendini asma sebebi olarak karısı, kızı ve oğlunu gösteriyorlardı. Kızı üç evlilik yapmış ama hepsinde de kocaya kaçarak gerçekleştirmişti. Üstelik bir kız ve bir oğlu olduğu halde.

Sonra oğlunun pavyonda çalışan bir kadına aşık olmasıyla altüst olan maddi durumları, oğluna borçları ödemesi için verdiği paraların ödenmemesi ile ortaya çıkınca derinden sarsılmıştı. Borçları kapatmak için satılan tarla, bahçe, arazilerin ve büyükbaş hayvanlarla, koyunların parasının da aynı şekilde borç ödemek yerine, yine sefahate harcanması, gittikçe büyüyen ve altında ezildiği bir borç dağının oluşmasına tek sebepti. 

Zavallı yaşlı adamın birşeyler yapmak için çırpınıp durduğu, oğlunun kendisine yardım için tek bir hamle bile yapmadığı şimdi herkes tarafından anlatılıyordu.

Son akşam ellerinde kalan bir kaç koyuna bakmak için köyün merasında, kış kıyamette tek başına bir konteynırda kalırken, kimbilir nasıl bir düşünce batağına saplandıysa, tek çarenin kendisini öldürmek olduğuna karar verip bunu uygulamış. Sabah kahvaltıya gelmeyip, telefona da cevap alamayınca, ailesi meraya gittiğinde, ömür boyu hafızalarından silinmeyecek tablo ile karşılaşmışlar.

Gerçekten bu kadar kolay mıydı bu kararı vermek? O durumda insanın aklına en sevdikleri gelmez miydi hiç? Hep hatırlanacak kötü bir ölüm mirası bırakacağı düşünülmez mi? Kendisini öldürerek, tüm sıkıntıların biteceğini mi düşünür insan?

Yoksa bu şekilde ölümü seçerek, geride bıraktıklarına bir ceza mı kesmek istemişti?

Yanıtsız bir sürü soru havada uçuşurken, onu daima iyi bir insan olarak hatırlayacağını düşündü, ardından duasını ederken.

{ಠ,ಠ}

|)__) 

-”-”-

not: bu yazıyla bağlantılı olarak sevgili blogdaşım Nessuno' nun yazısına burdan ulaşabilirsiniz.