18 Mayıs 2012 Cuma

aşk








Kahvesini karıştırmaya başladı. Masanın üstüne çantasını, gözlüğünü ve "telefon çalarsa duymayabilirim" düşüncesiyle cep telefonunu koydu. Zaman geçerken, o da düşüncelere daldı. 

O' nu beklemek ne kadar iyileştirici bir eylemdi. Önceki zamanlarda hayat sessizce akıp gidiyordu. Ne can sıkıntısı, ne de coşkulu bir an söz konusuydu. Hissizlik gibi bir duygu yayılmıştı zemine. O zeminden renkli bir şey inşa etmek de mümkün değildi. Sabah kalkmakla, akşam yatağa gitmek arasında yapılacak (tuvalete gitmek, ihtiyaçlarını gidermek, mutfağa yürüyüp çayı ocağa koymak, kahvaltılıkları dolaptan çıkarmak, kahvaltı etmek, bulaşıkları yıkamak, alışveriş yapmak, öğlen yemeği hazırlamak, ardından yemek, bulaşıkları yıkamak, akşam yemeğini hazırlamak, yemek-bulaşık, çamaşırı makineye koymak, asmak, ütülemek, dolaplara yerleştirmek, televizyon seyretmek, yatağa gidip uyumak vs) tüm eylemleri kurulmuş robot gibi sıralamak, yaşamak diye tanımlanabilirdi. Ama içine biraz aşk, biraz tutku, cinsellik katıldı mı, nasıl da başkalaşıyordu hayat. Beğenilme duygusu öne çıkıyordu ilk. Sonra yoğun aşk, özlemek, ilgi sırayı alıyordu. 

Birini gün boyu düşünmek, ne kadar çok vaktini alıyordu insanın. Bir bakış, bir gülüşü hafızada saklamak ve ona renkler, başka mekanlar eklemek işin keyifli yanıydı. Aslında herhangi bir işte çalışsaydı, mesela öğretmen olsaydı işini normal seyrinde devam ettirirken, arada kendi duygularını katıp, öğrencilere aşktan, sevgiden bahsedebilirdi. Bir bankacı olsaydı eğer, müşterilerinin hesap numaralarını farklı farklı boyutlarda ve renkli kalemlerle yazar, hesap defterlerine imza yerine içinden ok geçen bir kalp çizebilirdi. Ülkeyi yöneten biri olsaydı, her hafta sonu her mahallede sokak etkinliği düzenler ve her evin, apartmanın güle oynaya katılmasını sağlardı. Böylece evlerine kapanmış insanları   birbirine yakınlaştırır ve tanışıklıktan doğacak dostlukların muhabbetleri, ülkenin gökkubbesini sevgi rengiyle kaplardı.

Evlerin balkonlarında renk renk saksılarıyla çiçekler, rüzgar gülleri, rüzgar çanları olsa, çocuklar ellerinde köpük balonlar havaya üfleseler, meyva ağaçlarından tatlarıyla insanlara süzülse taneler, nineler dedeler "o, şu, bu" diye ayırmadan herkese hayır dualarını  etseler, bir dükkana, markete, kafeye girildiğinde herkes birbirine gülümsese, iyi dilekler sunsa fena mı olurdu?

İşte böyleydi O' nu düşünmek. İçi kıpır kıpır oluyordu. Sadece kendi mutluluğunu değil, herkesi mutlu görmeyi istiyordu. Öte yandan biliyordu ki, hayat kapının öte yanında yeni sınamalar için bekliyordu. Ama kendini çok güçlü hissediyordu. Bu hissi yaşamak için bir sürü prens etiketli kurbağa ile tanışmış ve vaktini geçirmiş olsa da, hepsinin nihai duyguya, olgunluğa ulaşmak için basamaklar olduğunu kabul ediyordu. 

Birden kalbi huzur ve ışıkla doldu. Başını kaldırıp baktığında, O çoktan gelmiş ve gülümseyerek karşısında duruyordu.

İşaret diliyle onu sevdiğini söyledi ve sarılarak öptü.









not: fotoğraf cinemagraphs  sitesinden alıntıdır.



8 yorum:

  1. Birini beklemek ne kadar iyileştirici bir eylem. Bayıldım ben tam da buraya. İncecik bir ayrımsa da iyileştirmekle kötüleşmek arasında geçen süre.

    Ve görsel, müzik hepsi birbirine bu kadar uyumlu olabilirdi.

    Not: Görseli aldığın siteye de bayıldım.

    YanıtlaSil
  2. Sevginin insan bedeni, düşünceleri, hisleri üzerinde etkisi bu kadar güçlü iken, kötücül olmayı seçmek bir bataklığa düşmek gibi sanki. Saksıdaki bir çiçeğe bile tatlı söz iyi gelirken, hasta insanı diriltecek etken madde konumunda. Sana bu yazı, müzik ve fotoğraf iyi geldiyse Nehir İda, benden mutlusu yok bugün.. bilesin :)

    Sevgimle sarıldım.

    YanıtlaSil
  3. Gelmez mi hem de nasıl ben de sarıldım sımsıkı.

    YanıtlaSil
  4. Nehir İda' m sağol varol.. :)

    YanıtlaSil
  5. Sayfandaki şarkılardan birindeyim 1 saattir haberin olsun:)aldım da sayfaya hatta bir de yazdırdı durduk yere:)

    YanıtlaSil
  6. Ah harika.. hangisi? merak ettim.. bazı bulamadığın şarkıları söyle, sana kodlarını kopyalar gönderirim.. haberin olsun..

    YanıtlaSil
  7. Selam Momentos,
    Offf! Buram buram aşk kokusu geldi burnuma. Yazı o kadar güzel yazılmış ki, öykü adeta sahici gibi!

    Şahane!

    YanıtlaSil
  8. HayalKahvem... offf benim de burnuma buram buram kahve kokusu geldi inanır mısın? Ciddi ciddi gidip kendime kahve yapacağım :) şartlanmışım, seni görünce böyle oluyor hep :)

    Bir de kahveye duyulan aşkı da mı öykülesem ne dersin?
    Çok sağol, beğenmen mutlu etti.

    YanıtlaSil

{ಠ,ಠ}
|)__)
-”-”-


Dikkat Spama düşen yorumlar denetimden geçerek yayınlanacaktır.

:)

;)

:D

:(

=(

:@

:X

:O

:P

:F

:Y

:A

<3


:T

:H