O sabah annesi Alper' i bir türlü uyandıramadı. Çünkü Alper akşam geç uyumuştu. Okuldan gelince bir şeyler yedi. Hemen televizyon karşısına geçti. Akşam yemeğine kadar sevdiği çizgi filmleri seyretti. Akşam yemekten sonra elini yüzünü yıkadı. Yatmaya hazırlanırken birden ödevlerini hatırladı. Hemen ödevlerinin başına oturup yapmaya başladı. Ve çok geç yattı.
Sabah bir türlü uyanamadı doğal olarak. Annesi ne olduğunu sorunca cevaplayamadı. Çünkü ödevlerini yapmadığını öğrenince annesi kızacaktı.
Kahvaltı masasından kalkıp doğruca servise koştu. Cam kenarındaki yerine oturdu. Gözleri kapanıyordu. Çok uykusu vardı. Uyumamak için çantasından kitap çıkardı. "Kedi' nin maceraları" nı okumaya başladı.
Tam o sırada biri cama vurdu. Şaşkınlıkla başını kaldırıp baktığında, camın dışında bir kedi gördü. Kedi; ona camı açmasını söylüyordu. Hemen onu içeri aldı.
Kedi, "Bııırrrr dışarısı çok soğuktu" dedi, elleriyle kollarını oğuşturarak. Alper şaşkınlıkla "Ama ama sen... dışarda.. sen ?" diye kekeledi.
Kedi biraz kızgın "Küçükbey burda soruları ben sorarım. Senin bu halin ne bakayım? Uyuyorsun hala" dedi.
"Hayır uyumuyorum" dedi Alper gözlerini oğuşturarak.
"Benimle şu anda rüyanda konuşuyorsun Alpercim" dedi kedi gülümseyerek.
"Bak zamanında ödevlerini yapmadın. Yeterince uyumadığın içinde yorgunsun. Bugün çok zor geçecek. Ama sanırım artık neden herşeyi zamanında yapman gerektiğini anladın. Değil mi?" diye sordu.
Alper utanarak başını eğdi ve "Evet" dedi.
Kedi onun saçlarını okşayarak, "o zaman artık uyanıp, servisten in ve sınıfına koş bakalım." dedi.
"Alper, Alper hadi oğlum uyan! Okula geldik" diye sesleniyordu servis öğretmeni.
Alper gözlerini araladı ve şaşkınlıkla "Kedi nerde?" diye sordu.
Servis öğretmeni "Ne kedisi Alperciğim?! Ah sen rüya da mı gördün bu arada" dedi gülümseyerek.
Alper gerçekten uyuyakaldığını o zaman anladı.
Kendi kendine söz verdi, bir daha ödevlerini zamanında yapıp, uykusundan olmayacaktı.
{ಠ,ಠ}
|)__)
-”-”-
not: öykü M©MENT©S' a aittir. Görsel Google'dan alıntıdır.
(*) tekrar yayındır.
Spama düşen yorumlar denetimden geçerek yayınlanacaktır.
Benimle yeğenimle buna benzer bir anım olmuştu.İlkokul üçe giderken bende kalmıştı sömestr tatilinde.Tatilin son gecesi ödevi olduğunu ve yapmayı unuttuğunu söylemez mi?Kalbim sıkışmıştı resmen :)
YanıtlaSilAmanıınnn... tahmin edebiliyorum nasıl olduğunu :) ne ilginç sanki öğretmenin karşısında biz hesap vereceğiz, bırak azarlansın, öğrensin di mi ama :)
Silhehe çokoş :)
YanıtlaSil:)) teşekkürler
SilNe hoş anlatmışsınız. Alper'in yerinde olmak istemem. Herşey zamanında yapılınca güzel.
YanıtlaSilYazdığım çocuk öykülerini sizin için yeniden yayınlıyorum. :) belki hoşuna gider ufaklığın. Sevgiler,
SilTeşekkürler... Kaleminize sağlık...
SilYeğenimi kendimi örümcek adam diye tanıtıp aradım yıllarca :)
YanıtlaSilDerslerini sıkı sıkı çalışıp anne babasını dinlemesini öğütlüyordum. Ah levent amcasınında gizli bir süper kahraman olduğu sırrını da vermiştim bir kez. İşe yarıyordu:) ah çocukluk,gökyüzü gibi hiç bir yere gitmiyor.
:))))) ilahi Balthus, çok hoş ve masumane bir şeymiş. Şimdi ne alemde yeğen?
SilDraska gibi, şimdi neredeyse benim kadar oldu.Üstelik daha 16'sında :)
YanıtlaSilDraska ne ola ki diye baktım, biraz portekizce, isveççe dahil açıklaması vardı :) ama bizim taraflıların bir lafı sanırım, ben hiç duymadım.. maşaallah diyeyim yeğene :)
SilDingil'i duymuşsundur onun gibi bir niteleme sıfatı be.
SilVe tabii ki bizim oraların ağzı. İşte, uzun boylu iri yarı anlamlarında sanırım :)
hehehehe... çok güldüm
Siluyuyamadı çünkü tablet oyunları ile kafayı bozmuştu :D
YanıtlaSilAh ah.. o tabletler değil mi? elden düşmüyor maalesef :))
SilGüzel ve sevimli bir masal....
YanıtlaSilBen de böyle bir çocuktum, kendimden küçük kardeşlerimle oynar zıplar, sabahçıysam Alper gibi gece yarısı, öğlenciysem okula gitmeme az bir zaman kala ödevlerimi yapardım. Ne ilk okulda ne orta okulda ne de lisede ideal bir öğrenci olamadım maalesef, taaaa ki üniversiteye başladıktan sonra sorumluluk sahibi oldum ancak.....
Çocuklarım da ilkokul yıllarında aynı benim gibiydiler, ödevlerini yapmalarına çok yardım ettim. Hele o proje ödevleri yok mu, ben yardım etmeden asla bitmezdi.....
Ben de küçükken çok oyuncuydum, hoş büyüdüm ama muzipliğim hiç değişmedi. :) Benim başarı merkezim liseydi, herşeyi oldukça ciddiye alıyordum. O yüzden kendimden pay biçerek, hep çocukları da biraz rahat bırakmak gerektiğini düşündüm. Tabii çok haylaz olanlar hariç belki de :)
SilBeğeni ve yorum için çok teşekkürler.
Ah bu öykü bana uyumayi hiç sevmeyen zombi kizimi animsatti 😊
YanıtlaSilNe zordur enerjik bir çocuğu yatağa yatırmak... :)
SilÇok tatlı bir öykü Momentos'cuğum. Okul zamanları uyku hep tatlı olur. Kedicik iyi seçim. Kalemine sağlık. Sevgiler canım :)
YanıtlaSilSağol Ece'ciğim :) Sabah uykusu bambaşkadır cidden. Güzel ferah uykularımız olsun :)
SilSevgiler,
Ah çocukluk, bizde böyleydik ama küçükken :)
YanıtlaSilAnnem uyumayanı bulma dedektörü gibiydi :) kaçışımız yoktu bizim.
Sil