Kocaman cümleler yazamayacağım... şarkı ve eşliğindeki görüntüler anlatıyor zaten. Alttaki fotoğraf ise bir temenni.. kadınlara izin verilse dünyanın nasıl bir yer olabileceği ile ilgili bir temenni.
"Bu odada (sokakta, pencereden, yerde) gördüğüm herşeyin, bana ifade ettiği anlamı onlara ben verdim."
Yukardaki çalışma cümlesiyle güne başladım. Hepimiz doğduğumuzda sıfır bilgiye sahibiz. Günler, aylar, yıllar geçtikçe bir şeyler beynimizde ve kalbimizde şekillenir, anlam kazanır. Öğrendikçe gelişiriz, geliştiririz kendimizi.
Bazen öğrendiğimiz şeyler dışına çıkmak zor ama mümkündür. Biraz çalışma gerektirir. Çocukluğumuzdan beri öğrendiğimiz "şey" leri, anlamlarının dışına çıkartmak, onlara oradan bakmak, hatta onları "anlamsızlaştırmak" çok yerinde bir hareket olur.
Hani bazen bir kelimeyi söylerken aniden ona yabancılaşırız, -siz de olur mu bilmem ama bende çok olur- o kelimeyi tekrarladığımızda boşluktaymışız gibi hissederiz. Yakaladığımız bu duyguyu zaman zaman yaşamımızdaki herşeye uygulamak, bilinçsizce oluşturduğumuz ve bazen fazlaca yüklendiğimiz zihnimize boş bir alan yaratabilir. Bir araç bakımı gibi zihnimizi de arada bakıma sokmak gerektiğini düşünüyorum.
Bu pazarın müziğini de, Sertab' ın daha önce dinlemediğim bir şarkısına ayırdım. Siz dinlemiş miydiniz?
