Gönenç : (isim) Bolluk, rahatlık ve varlık içinde iyi yaşama; refah.
"Yurtta istediğimiz gönenci sağlamak için çok çalışmalıyız."
* * * * *
Kelime Kökeni :
Orta Türkçe könen- (gönen/mek) “doğrulmak, sevinmek” fiilinden evrilmiştir. Bu fiil Eski Türkçe köni “düz, doğru, sağ” sözcüğünden Türkiye Türkçesi +(g)An- ekiyle türetilmiştir.
Tespit edilen en eski Türkçe kaynak ve diğer örnekler :
Kıpçakça: [Codex Cumanicus, 1303]
eygi keycgä konêmizim
[iyi ahlaka gönenmişiz]
Türkiye Türkçesi: [Şeyh Elvan Şirazî, Gülşen-i Raz Tercümesi, 1426]
Hakkun rahmetlerin görmiş gönenmiş.
Çağatayca: [Ali Şir Nevai, 1500 yılından önce]
gönāndürüb méni yolumġa göndür
[sevindir beni yoluma gönder]
Türkiye Türkçesi: gönç [Hamit Zübeyr & İshak Refet, Anadilden Derlemeler, 1932]
gönç (Teke): şen.
{ಠ,ಠ}
|)__)
-”-”-
not: görsel, freepik.com dan alıntıdır.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
{ಠ,ಠ}
|)__)
-”-”-