Ben onun kocaman kulaklarını sevdim. Bu mağrur duruşunu, gözlerinin yeşilini sevdim. Bahçeden her uzaklaşışında ona seslendiğimde, her nerede olursa olsun koşa koşa gelişini sevdim.
Acıktığını, bahçeye çıkmak istediğini, ilgi beklediğini öyle kibar iletiyordu ki anlamamak mümkün değildi. Daha bir yaşında bile yoktu. Bugün bir araba altında kaldığını öğrendim. Kaç gündür deli gibi ararken, çapkınlıkta olduğunu, nasılsa dönüp geleceğini düşünürken benim oğlum göçmüş gitmiş.
Acı tarif edilemiyor. Onca zaman emek harcadığım, birlikte büyüdüğümüz, kelimelerle değil bakışlarla mimiklerle anlaştığım oğlum melek oldu.
Bir gün kavuşacağız benim tatlı Pippo' m....
{ಠ,ಠ}
|)__)
-”-”-
Pippo'nun anısına sayfa profil resmimi ona ithaf ediyorum. Yıllarca kullandığım aşk gemisi resmini iptal ettim.
YanıtlaSilProfösör 😦 kalbimdeki acıyı hafiflettiniz inanın.. müteşekkirim 🙏
YanıtlaSilAh ablacığım aynen bazen insan ifade edecek kelime bulamıyor... Onlar bizim sadık sessiz dostlarımız yavrularımız
YanıtlaSilÇok güzel bir tanımlama.. sessiz dostlarımız yavrularımız.. teşekkürler Seracım
YanıtlaSilÜzüldüm Momentos. Kolaylıklar, sabırlar...
YanıtlaSilçok tatlıymış..
YanıtlaSilSağol Hayalkahvem :(
YanıtlaSilİnsan canlısı bir kediydi storm angel.. ruhu, huyu güzeldi oğlumun..
YanıtlaSil