2008 şubatından beri blog dünyasındayım. Tek başıma sürdürdüğüm yazarlık kadrosuna, genç bir soluk katılacak artık. Farkındalığı yüksek, kişisel gelişim anlamında kendine epey yatırım yapan ve halen de devam eden, çevresine de minik sihirli dokunuşları olan biri Miia.Stella.
İnstagramdaki sayfasında güzel cümlelerini takip ederken çıktı bu fikir. Blog açma fikrine sıcak bakmasa da, bir şeyler yazmayı sevdiğinden, ona hazır bir sayfa sunmak istedim. İstediğini gönlünce yazabileceği, birlikte keyifle paslaşabileceğim biri.
"Güçlü çocuklar yetiştirmek, yaralı yetişkinleri düzeltmekten* kolaydır demiş Frederick Douglass.
(*Tercümede aslına olabildiğince sadık kalmaya çalıştım, fakat düzeltmek yerine dönüştürmek, bilinçlendirmek de denebilir. - It is easier to build strong children than to repair broken men.)
Eskiden ne de olsa anne değilim, çocuklarla ilgili tüm konular benim dışımda kalıyor diye düşünürdüm. Sonra bu gelişim yolculuğuna başlayınca, bu düşünce tarzının artık bana göre olmadığını hızla anladım.
Öncelikle içimdeki çocukla karşılaştım. Varlığından bile haber olmadığım bu yanım ile karşılaşmanın nasıl bir şok olduğunu tahmin edebilirsiniz. Bugün olduğum insan olmamı sağlayan inançların, davranışların, düşüncelerin kökeni dönüp dolaşıp küçük yaşta yaşadıklarıma bağlanıyordu. Her ne kadar kendimi olgun olarak tanımlasam da, strese girdiğimde, saldırı altında hissettiğimde, pörtleyen yine çocuk bilincimdi.
Sonrasında, karşıma ailemin ve dostlarımın çocuk halleri çıktı. Onları anlamaya çalıştım, neler yaşamışlar? Hayattaki seçimlerini neden belirli bir şekilde yapıyorlar?
Ve olay dönüp dolaşıp hepimizin içindeki çocuğa geldi. Bu yetişkin yaşımızda artık kendi kendimize ebeveynlik etmenin ne kadar önemli olduğuna.
Huzurlu ve dengede olabilmemiz adına içimizdeki çocuğun güvende hissetmesi çok önemli. Bu da demektir ki, huzurlu ve dengeli gelecek nesiller istiyorsak, şimdiki çocukların güvende hissedeceği ortamlar yaratmak düşer bize. Çocuğumuzun olup olmadığının bir önemi kalmıyor bu aşamada, bizler sadece varlığımızla bile öğretmenlik yapan canlılarız. Kime ne zaman ilham olduğumuzu çoğu zaman farkında bile olmuyoruz.
Şu anki halinizle, neye ilham oluyorsunuz sizce?
Bu sorunun cevabını düşündükten sonra da, bence içimizdeki çocuğu gülümsetecek bir şey yapmak için harika bir gün bugün. Ben birazdan erik alıp, avucuma da biraz tuz döküp kıtır kıtır yiyeceğim, ilk okul zamanı eve dönerken yaptığım gibi :) Hepimizin çocuk ve egemenlik bayramı kutlu olsun!"
Hoşgeldin sevgili Miia ♥‿♥
{ಠ,ಠ}
|)__)
-”-”-
not: kullanılan görsel miia.stella' nın sayfasından alıntıdır.
Çocukluğumuzda aldığımız yaraları tedavi etmekle meşgulüz. Hiç yaralanmadan büyümek mümkün müdür acaba? Sanırım değil.
YanıtlaSilMümkündür demek isterdim, ancak değil maalesef. Bir kaç nesil belki dikkat ederse kimbilir, yüzyıl sonra belki yarasız bir toplum olabilir.. :/
SilKim bilir, belki bir gün..
SilNe güzel bir haber, bu ortaklığın keyifli olacağı şimdiden belli oldu.. :)
YanıtlaSilNe güzel bir karşılama.. tabii ben yaşlı kalıyorum, size taze kan gerekli :))
SilÇok teşekkürler herteldenşef :) Sevgiler,
Çok teşekkür ederiimm! :)
SilMiia, hoşgeldin. Yoksa Momentos'un ruh ikizi misin?
YanıtlaSilgizli not- momentos, miia kendi yazılarının yorumlarını kendi cevaplayacak mı:)
Hehehe.. bilmem.. anlaştığımıza göre vardır bir keramet
SilYazıları miia yazdığı zaman kendi adıyla girdiğinden direkt olarak onun imzası olacak ve yorumlar da onun mail adresine gidecek. O zaman da cevap verir elbet :)
Teşekkür ederim :)
SilBelki de ruh kardeşiyizdir Momentos <3
Çok güzel....
YanıtlaSilDeğil mi Profösör :) Sağolun
SilTeşekkürler ^.^
SilHoşşşş ggeeel dinnnn miaaaaa 😁 çocuk uzatmasıyla söyledim haberin olsun 😁
YanıtlaSilHahahah harikasın valla :)
SilAhahah süpeerrr, hoşş gellddiimmm :))
SilBen şimdi niye kıskandım yahu :)
YanıtlaSilBen de senin bloğa geleyim :P :)))))
Sil=P
SilÇocuklar yol arkadaşlarımız, enerji depomuz, yaşama sevincimiz diye düşünüyorum. İçimizdeki çocuk iyi korunmalı.Ona her zaman nasıl da ihtiyacımız var.
YanıtlaSilÇocukluktaki travmalar sonradan hayatları kabusa çevirebiliyor.
Ne güzel, insanın içini ısıtan bir yazıydı.
Miia. Stella'ya hoş geldin diyorum. Bu güzel sayfa onunla ayrı bir anlam kazanacak mutlaka. Çizimlerinde çocuk içtenliğini, çocuk yalınlığını gördüm ben.
Sevgilerimle...
Makbule hanım, içimi ısıtan yorumunuza teşekkür ediyorum. Ben de iyi ki tanıdım miia.stella' yı.
SilYürekten sevgiler gönderiyorum.
Yorumunuz için teşekkür ederim Makbule hanım, çok mutlu oldum :)
SilMomentos, Mia yoksa sizin çocukluğunuz mu? Ya da mahlas mı?
YanıtlaSilNeyse, çok güzel yazmış, zaman zaman "yetişkin yaşımızda kendi çocukluğumuza ebeveynlik yapıyoruz" tanımlamasına bayıldım. Bugünümüzü düzenleyebilmek için "çocukluk travmalarımızı bugünkü bilgimizle, tecrübelerimizle anlamlandırma, anlayışlı olma, tedavi etme" fikri hoşuma gitti.....
Benim çok sevdiğim genç bir arkadaşım. Yazılarını çok beğeniyorum, ancak kendine blog açıp uğraşacak vakti pek olmuyor, sürekli eğitimde :) Onunla paylaşmaktan cidden keyif alacağım bloğumu.
SilÇok teşekkür ederim yorumunuza.
Bu güzel yorumunuz için teşekkür ederim.
SilHoş geldin :) Memnun olduk biz de :)
YanıtlaSilÇok teşekkürler.. :))
SilHoş bulduk :) memnun oldum
SilMerhaba Miia güzel yazın için teşekkür ederiz.Bende haberi burada paylaştım :) http://fatofotofan.blogspot.com.tr/2017/04/haftann-blog-baslklar.html
YanıtlaSilAh ne kadar zarifsiniz.. :)) Çok teşekkür ederim kendi adıma.. miia' da yanıtlayacak sizleri.
SilSevgiler yürekten.
Ne güzel bir sürpriz! Çok teşekkür ederim <3
Silkeyifli yazılarınız bekliyorum :)
YanıtlaSilTeşekkürler :)
SilTeşekkür ederim :)
SilAh şu çocukluk...
YanıtlaSil:)
Sil:))
SilSevgili Momentos. Ben de senin gibi hiçbir şey için geç kalmadığımızı düşünürüm. Çocuk iken bir şekilde yetkiler ve mutlu ya da mutsuzluğumuz için ipler çocukların elinde olamazdı zaten. Geçmişin geleceği ezmesine meydan vermek, içimizdeki çocuğa büyük haksızlık olur. Çok güzeldi yazın. Konuğunun yazısını okumaya gidiyorum şimdi. İkinize de hayırlı olsun. Sevgiler size :)
YanıtlaSilTeşekkürler :)
SilKırmızı yazılar, yayın ortağım Miia' ya ait Ececiğim, ne kadar anlamlı değil mi? Çocukluk hep içimizde bir yerde saklı.. sabah yürüyüşüm esnasında bir parktan geçtim ve oyun alanında vakit geçirmemek için kendimi tuttum. :)
YanıtlaSilTeşekkürler sevgili Ece :)
Hatırlarsın belki, bir süre önce ben de kaydıraktan kaymaya çalışıp, tam ortasına varınca sıkışmıştım.. ^.^
Sil:D
SilUzun bir eğitim gününden sonra eve dönüp yorumlarınızla karşılaşmak harika bir sürpriz oldu. Bu sıcacık ve içten karşılama için herkese çok teşekkür ederim!!
YanıtlaSilVe tabi ki, Momentos’a bu post ve güzel bloğuna beni davet için kooocamann sarılıyorum <3
Hoş geldin Miia, keyifle okudum. Momentos, ne güzel düşünmüşsün böyle. Okurken baya baya mutlu oldum ben :)
YanıtlaSilTaze kan iyidir değil mi sevgili Gökçe :)) teşekkür ederim.
SilAramiza hos geldiniz 😊
YanıtlaSil