mektup çeşitlemeleri 2 (baba' ya mektup)

********************************

Baba nasıl yalnızım bir bilsen... şimdi sen olsaydın ve bana yine, beni sakinleştiren nasihatlerinden verseydin. Sana çok ihtiyacım var ve şu aralar öyle çok aklımdan ve yüreğimden geçiyorsun ki.

Hayat çok zor, gün geçtikçe daha da zorlanıyorum. Hiç bir şeyin zamanını tutturamadım. Yapmak istediğim bir çok güzel şey vardı; senin gibi aile reisi olmak, bir kadını mutlu etmek, çocuklarımın gıpta edeceği bir baba olmak isterdim. Ama başaramadım. 

Hep daha fazlasına zorladılar. Zorlandım. Daha iyi eğitim, daha iyi iş, daha çok para, daha iyi bir ev, daha iyi bir semt, daha iyi bir araba.... herşey o kadar uzak ki şu anda bana. Bizim omuzlarımıza niye bu kadar çok şey yükleniyor baba? Seninle konuşmalarımızı hatırlıyorum, bana sakin olmamı ve öğrenecek çok şeyim olduğunu söylerdin. O zaman seni kızdırmıştım hatırlıyorum ama haklısın ! 

Geç oldu ama galiba bu hep böyle oluyor değil mi?

Herşey bana sırtını döndü sanki, şansım yok oldu, yüzümdeki ışıltı bile kayboldu. O zamanlar kendime senin gözünle bakabilseydim, eminim farklı birini görürdüm. Ah bu cahillik, bu gençlik... baba elimden gidiyor herşey, tutamıyorum. 

Gözyaşlarımızı bir tek biz görebiliyoruz değil mi? Şeffaf, camdan ama yere düşünce kalbim gibi kırılıyorlar... kırılmak istemiyorum artık baba !

Biliyorum kendimi toplamam ve yeni bir pencereden bakmam gerek. Yapacağım. Artık gitmeliyim baba... 

Seni daima özlüyorum.

Oğlun

{ಠ,ಠ}

|)__) 

-”-”-