{ಠ,ಠ} dan dilekler

Copyright M©MENT©S

  İşte kimimizin mutlu yaşadığı, kimimizin de "nasıl geçecek zaman?" dediğimiz koca bir yılı da uğurluyoruz. İnsan hem kendi hayatında, hem de ülkesinde yaşananlarla yoğrulurken etkileniyor. Özellikle olumsuz şeylerin izi çok derin oluyor. Bir blog yorumunda yazdığım dileği paylaşmak istedim sizlerle. 

Umarım ve dilerim ki güzel ve şaşırtıcı şeylerin öne çıktığı bir yıl olur. Hep onlar konuşulur. Ölümlerin sıralı, doğumların sevinçli, işlerin, kazançların adil dağıtıldığı bir dünya düzeni getirir 2017.

{ಠ,ಠ}

|)__) 

-”-”-

kontrol manyağı

********

Yanyana hizalı duran terliklerini ayağına geçirdi. Mutfak tezgahında asker gibi dizili kavanozların yanında komutan edasıyla duran sürahiden bardağa su doldurdu. İçtikten sonra bardağı yıkayıp bulaşıklığa koydu. Tezgaha sıçrayan su damlalarını bir çırpıda bezle sildi.

 Salondaki koltuğa otururken aldığı nefesi büyük bir hızla verdi. Sırtına bir yastık destekledi, iyi gelmişti bu ona. Gözü pencereden gökyüzüne doğru kaydı. Hava epey rüzgarlıydı bugün, ağaçların dalları sağa sola tokat yiyormuşcasına savruluyordu. "Doğanın hesaplaşması herhalde" diye düşündü. O esnada camdaki lekeyi farketti. Hemen doğruldu, pencereyi açıp ne olduğuna yakından baktı ve yüzünü buruşturarak "Ah bu kuşlar !.. Tepemizden uçarken altlarında ne olduğuyla ilgilenmiyorlar hiç... bunların altına bez bağlamalı kesinlikle" dedi. Gerekli malzemeleri alıp temizlemeye başladı.

(Ne yorucu bir hayat bu yahu diye düşündü yazar. Her an herşeyi mükemmel(!) bir düzene tabii tutmak, herşeyin peşinde bitmek bilmeyen bir enerjiyle deli gibi koşturmak.)

Elindekileri koridordaki malzeme dolabına götürürken konsolun üstündeki telefon ahizesinin kıvrılmış kablosu takıldı gözüne ve "Umarım kontrol manyağı olursun!" diye bağırdı. "Hah !.. Tüm zamanların bedduası olmalı bu kesinlikle!.. Oh ne ala, suya sabuna dokunmadan tertemiz bir "ah" seslenişi" dedi. 

(Yazar da aynı anda; "Evet evet kesinlikle bu bir beddua.. bu kadına biri beddua etmiş olmalı.. herşeyi bu kadar kontrol altında tutmak bir hastalık, bir akıllara zarar durumu. Bir nevi yaşamayı es geçmek gibi bir şey" diye düşündü.)

Kadın bir gariplik olduğunu anladı ve koltuğa oturup konuşmaya başladı.

"Böyle olmayı istediğimi mi sanıyorsunuz yazar bey? Önceleri oda düzenlemeleri, dolap yerleştirmeleriyle başlayan bu masum hareketler gittikçe derinleşti, bedenimde kendine kocaman yer edinip, beni içinde minicik bir hücreye hapsetti !"

Yazar, içine çağrıldığı konuşmanın şaşkınlığıyla oturduğu yerde doğruldu ve "Ah hayır hayır, ben sadece bir şeyler yazmalıydım ve annem aklıma geldi, onun temizlik takıntısı.. o yüzden.." dedi.

"Hah işte aynen.. ben de temizlikle başladım. Lekesiz bardaklar, tabaklar, çatallar için saatlerce oturdum onları yıkadım, kuruladım ve parlattım. Tencereleri bile mağazadan ilk aldığım hale getirdim her seferinde. Ama her seferinde yine kullanıldı mecburen ve ben yine o döngü içinde buldum kendimi. Sonraları masa üzerinde duran objeler, duvarda asılı tablolar, ayakkabılıkta dizilmiş ayakkabıların bile düzeni önemliydi. Yaptıkça daha fazlası geldi önüme, algıda seçicilik derler ya, o hesap herşeyi görür oldum, herşey gözüme batar oldu."

"Peki bu bir hastalık mı sizce?"

"Önceleri öyle düşünmüyordum ama bir gün evdeki hareketlerimi gizli kameralarla kayıda alıp, bana izlettiren nişanlım sayesinde yüzleştim."

"Sonuç?"

"Ayrıldık..."

"Üzüldüm"

"Çok sevse bile kimse katlanmaz böyle bir şeye sanırım. O duyguyu bile öldürüyor bu takıntı. İlk izlediğimde normal geldi hareketlerim, ne vardı ki, temiz ve düzenli bir hayatın içinde olmak mı ona zor geliyordu? Ayrıldıktan sonra da defalarca izledim, kendi hatalarımı buldum ne komik.. bambaşka bir kadına bakıyormuşum, sinemada bir film izliyormuşum gibiydi. Tenkit bile ettim hatta o kadını (!) "

"E bu çok iyi bir gelişme, sonra?"

"Kaydı izlemeyi bitirdikten sonra yine o takıntılı kadın oluyordum. Bir kokteyl esnasında üst düzey yöneticilerden birinin ceket omzundaki ipliği alınca kıyametler kopmuştu."

"Ne oldu?!"

"Yöneticinin eşi de kokteyldeydi ve onda da bir hastalık vardı?"

"Meraktayım?!"

"Aşırı derece kıskançtı kadın. Benim o hareketimle adeta uçtu kocasının yanına. Meğer göz hapsinde tutuyormuş. O olaydan sonra şirketteki görevim de biraz daha pasifize edildi. Anlayacağınız yazar bey, hayatım her yönden kıskaca girdi."

"Ciddi bir durum bu.. açıkçası yazmaya başladığımda bloğum için komik bir şey anlatmayı planlamıştım. Görüyorum ki, hayatınız cidden açmaza girmiş. Profesyonel yardım için bir yerlere başvurdunuz mu, araştırma yaptınız mı?"

"Evet, bir aydır psikiyatrik tedavi görüyorum. Hafif ilaç destekli. Arada firelerim oluyor elbet. Zaten bıçak gibi kesilecek bir şey değilmiş. Hayata bakışı tümden değiştirmek gerek. İlerliyorum tedavi yolunda."

"O zaman sizinle daha sonra tekrar bir araya gelelim. Sizi sadece takıntılı halinizle tanıtmış olmak istemem."

"Elbette.. sadece öğrenmem ve gelişmem için biraz zamana ihtiyaç var."

Garip bir durum yaşadıkları aşikar bu iki karakter, bulundukları yerde yüzlerinde hafif tebessümle günün içine akıp gittiler.

{ಠ,ಠ}
|)__) 
-”-”-

not: Yazıda kullanılan görseller Google' dan alıntıdır.

çıtır lokmalık

Müthiş güzel, kolay ve pratik bir tarif gözüme çarptı internette geçenlerde. Bir yemek bloğu değilim ancak verilen tarifin yayınlanan fotoğraftaki görüntüsü beni cezbettiği kadar sizleri de içine alıverecek eminim. :)

fotoğraf bu.. siz ne düşünüyorsunuz?

(fotoğrafla ilgili sayfaya burdan ulaşabilirsiniz.)

Aslında tarifi de oldukça kolay. Paylaşmak isterim sizinle. Ben 3 yufkadan yaptım bu tarifi ki ana yemek olarak düşünmüyorsanız 3-4 kişi için yeterli. 

malzemeler

3 yufka 

100-150 gr kıyma

2 küçük patates

1 soğan

karabiber, tuz ve yağ

yapılışı

Patates ve soğanı rendeleyin (çok sulu olurlarsa mutlaka sıkın) kıyma ile birlikte bir kapta yoğurun. Tuz ve karabiber ilave edin. Bir yufkayı tezgaha yayın, yarısına kadar bir fırça ile yağ sürün, diğer yarıyı üstüne katlayın (yarım daire yufka elde edeceksiniz) Tarifte çay bardağı yazıyordu ama denedim çok küçük oldu. Bir su bardağı ile birbirine yakın yuvarlaklar çıkarın. Çiğ halde bekleyen iç malzemeden bir parça alarak içine yerleştirin ve kenarlarını bir kaseye doldurduğunuz su yardımıyla yapıştırın. 

Tepsiye yağlı kağıt kesip yerleştirin ve yapıştırdığınız yufkaları yerleştirin. 

İkinci tepsiyi de aynı şekilde doldurduktan sonra fırını 200 dereceye ısıtmaya başlayın.

Bu arada iç malzemeden de, yufkadan da artan parçalar oldu, onları da bir borcama aldım hepsini karıştırdım. Ve önceden ısınmış fırın içine hepsini sıraladım. Üzerleri pembeleşinceye kadar (ki arada kontrol edip tepsilerin yerlerini değiştirdim eşit seviyede kızarsınlar diye) fırında kaldılar. Sonrasında yanına içine nane kattığım yoğurtla servis ettim.

Çok sevdik bunu ve sanırım sıkça tekrarlayacağız. :) Bir dahaki sefere farklı iç malzemelerle de deneyeceğim. Afiyetler olsun... 

{ಠ,ಠ}

|)__) 

-”-”-

not: İlk fotoğraf hariç diğerleri M©MENT©S' a aittir.

gerçek olsa...

Hayat bu kadar kolay olsa..  Yağmuru seyredip keyif alsak ama üstümüze yağmasa. Ağzımızdaki tad değişmese.. 

Sabah gözlerimizi açtığımız anda neşeli şarkılar söylesek. Bizi hiç bir şey üzmese, hatta böyle bir duyguyu bilmesek... Herkes birbirine selam verse, gülümsese. 

Hiç tanımadığım yaşlı bir kadına, annemmiş gibi sarılabilsem, o da beni bağrına bassa... tüm bunlar gerçek olsa... 

gerçek olsa..

{ಠ,ಠ}
|)__) 
-”-”-

not: Kullanılan gif Tumblr.com dan alınmıştır.

Son/bahar gezisi

• * ° ♫ ♫ ♫ . • ♫ * ° ♫ ♫ ♫ ¸ .

 Geç sonbahar gezisi için Kuşadası ve yakın bölgesini seçtik.

Hava bulutlu ama güneş aralardan yüzünü gösteriyordu.

 Baloncu rüzgara eğilen balonların,

 insanların yolunu kesmesini, satış fırsatı olarak görüyordu, :)

 Dilek Yarımadasında bir tanıdığın evini ziyaret ettik.

 Daha önce güllerle bezenmiş dallar, sonbaharın çıplaklığına teslim olmuş.

Ev tam tepede, geniş bir bakış açısına sahipti.

Kareye sığdırabildiklerim.

      

Daha sonra Davutlar' da Değirmen Tesislerine uğradık.

Kış mevsiminden bu yer de nasibini almış ve hizmette olan bölümleri epey azaltılmış.

 Görkemli bir restaurant.

 Fırını, marketi, zeytinyağı müzesi gibi bir çok alanı mevcut.

 Değirmen

Müze binasının uzaktan görünümü

Dış alanda sergilenenler,

Müze girişi

Muhteşem kapısı

Giriş detayları,

En sevdiğim ağaç

Kapıdan detaylar,

Oyma detayları

Ve sonunda gün kendini dağların arkasında saklamaya başladı.

Gün, kızıllığını bize teslim ettiğinde, geceye doğru yol aldık.

{ಠ,ಠ}

|)__) 

-”-”-

not: Yazıda kullanılan görseller M©MENT©S' a aittir.