BİR KELİME

19 Aralık 2010 Pazar

belir/siz-de




*****************************

Yürüdü; kendi koridorlarında. Kaç adım atması gerekiyordu bilmiyordu. Arşınladıkça dibe gittiğini, koyu bir karanlığa girdiğini farketti. Önce korktu, seslendi. Sesine yankı buluyordu ama aynı şeyi duyuyordu, sorduğu şeyi, ya da söylediği şeyi. Sonra yoruldu, bıraktı artık kendini. Ama bu bırakış, kendini tanıdık birine teslim edasıydı. Bu yolculukta debelenmenin faydası olmadığını görüp, tevekkül edişe yöneldi ve dinledi iç sesleri. Kendi sesinin, bir çok tonda yankısını duydu. Sohbet etmeyi öğrendi kendiyle, dinlemeyi. Huzur dalgası yayılmaya başladı tüm bedenine. Burdaydı işte ve hep gelecekti, biliyordu artık.







{ಠ,ಠ}
|)__) 
-”-”-



15 yorum:

  1. Kendimle hep didişen biri olarak,sohbet etmeyi öğrenmem gerek biliyorum...

    YanıtlaSil
  2. yukarıdaki fotoğrafa bayıldımmm...

    YanıtlaSil
  3. Uzun zaman önce farkettim ki; en iyi sohbetleri kendimizle yapıyoruz, yazmak da bunun değişik bir versiyonu aslında :)

    Bu fotoğrafı ben de çok severim ebruli günce, çok teşekkürler.
    Sevgiler,

    YanıtlaSil
  4. Biri birini
    Diğeri birini
    Herkes birini bekler.

    Herkesin beklediği
    Kendi biridir.

    Özer Bal

    Selamlar :)

    YanıtlaSil
  5. Üstad, yine mevzuya uygun bir şiir denk düşürmüşsünüz :)
    Müthiş olmuş, teşekkürler yoruma.

    Sevgiler,

    YanıtlaSil
  6. Chuck Palahniuk tarafından yazılmış, aynı isimle David Fincher tarafından sinemaya uyarlanan Dövüş Kulubü adlı filmi bilirsin değil mi Momentos? Hani Brad Pitt ve Edward Norton’un oynadığı kült film... Bazan öyle bir kavga ederim ki benle... Allah seni inandırsın kan ter içinde kalırım aynen Dövüş Kulubü gibi... Bir sağ kroşe ben... Bir sol kroşe ben... Mideme... Mideme... Olan gene bana olur tabii.

    Ne güzel Momentos,
    belir/siz de- mişsin ama belli ki kendinle anlaşabilmişsin. Bloğa müzik ekleme gibi bunu da bana bir yol öğretsen keşke... Az önce benle olan büyük dövüşten çıktım da gene... Anlatabiliyor muyum bilmem? Bir acı oturdu yüreğime.

    YanıtlaSil
  7. Bilirim HayalKahvem, bilirim... :)))
    ama bu kadar da itiş kakış gereksiz be ya.. o güzelim canını o kadar acıtma, var elbette uzlaşmanın bir yolu :)) öğretilebilir bir şey mi bilmiyorum daha önce kimse sormadı, ama oturur sana anlatırım nasıl bir formül izlediğimi. Bak yüreğe acı oturması da fenadır ! Ciddiyim... anlatırsan burdayım, ya da ordayım.. biliyorsun işte...

    YanıtlaSil
  8. Yukarıdaki fotoğraf tanıdık biri mi acaba diye düşündüm durdum.

    YanıtlaSil
  9. Hoşgeldiniz Profösör,
    O fotoğraf 1 yıldır orada ve o benim :)
    tanıdık mı acaba size bu "ben"?

    YanıtlaSil
  10. Momentos,siz şu şarkıyı biliyor musunuz?

    "Söyleyemem derdimi kimseye, Derman olur diye" söyleyemem o nedenle...

    Ya da şu şarkı sözü:

    "Dertleri zevk edindim, Bende neşe ne arar" yaa böyleyken böyle...

    Ya şunu..

    "Şu gülen yüzüme bakıp da sanmayın gönlüm bahtiyardır. Dudağımdan dökülen her kahkahada binlerce göz yaşı vardır." aynen böyle...

    Hocam, anlayacağınız anlatamam. Gizli. Varsa anlatmadan acıyı geçiren bir formül, rica edeceğim..
    Lütfen.

    NOT: momentos, çok eskiden rahmetli öztürk serengil'in bir programı vardı hani. ağlayan şarkı, gülen şarkı, kızan şarkı falan diye aynı şarkıyı farklı tadlarda söylerlerdi. şimdi ben senin bu yazını yormaya acımtrak başladım ya artık, üzgünüm ama böyle gidecek. fakat istersen bak hemen gülen yoruma geçebilirim. momentos içimden böyle geldi. ben bu yazıyı böyle hüzünlü hüzünlü yorayım olmaz mı:)ama formül varsa of... mutlaka lazım... lütfen:))

    YanıtlaSil
  11. Efenim elbette bilirim o şarkıları, pek de güzel terennüm eyleriz amma velakin başka şarkılar da vardır; "Derdimi ummana döktüm, âsumâne inledim.."(TSM), "Niçin baktın bana öyle? Derdin nedir, durma söyle, Gül dalında gonca güller, Bülbül sevdâsında çiler, Söyle dermânın olayım, Dertli olan devâ diler"(TSM), "Derdini söyle derman olayım, Hele sen bana gel ilacını bulayım"(Harun Kolçak şarkısı). İşte biraz da bu şarkılara yaslanmalı derim HayalKahvem...
    Ama yok ille de hüzündür bize yakışan derseniz, ona da sesimi çıkarmam bilesiniz :)

    Formüle gelince; onu da bir sakızlı kahve içiminde söyleşiriz.

    Not: İçten gelmiyorsa gülmek, olduğu gibi davranmalı...vizen hazır HayalKahvem, istediğin ülke hüzünlerine geçiş yapabilirsin :)

    YanıtlaSil
  12. "Bu sabah uyandığımda aynı kişi miydim ben? Aynı kişi değilsem sorayım o zaman; Kimim Allahaşkına ben?"

    Yoo.. Bu sözleri ben demedim. Lewis Carroll söylemiş... Eh yabancı değil.
    O da benim gibi hayalcinin teki:)

    YanıtlaSil
  13. Diğer fotoğraflarınla karşılaştırdım. Bu sanki çocuksu ve sahici duruyor. Anlamı büyük ve derin bunun...

    YanıtlaSil
  14. Her sabah değişik kimliklerle uyanmak da hoştur bilir misiniz HayalKahvem :) bir gün çocuk, bir gün baba, bir gün simitçi, bir gün baloncu, bir gün pastacı :)))) devam eder gider böyle :) ama hayal' in yanında kahve olması her zaman iyidir ! :)

    YanıtlaSil
  15. Doğrudur Profösör, çocukluğa öykünme var burda...

    YanıtlaSil

{ಠ,ಠ}
|)__)
-”-”-